Co grozi za złamanie komuś nosa?

Karę za złamanie nosa określa art. 157 Kodeksu Karnego

Z opisu wynika, że syn złamał koledze nos. Kolega wniósł sprawę do sądu. Zastanawia się Pani co synowi grozi za popełniony czyn.

Istotnym z punktu widzenia interesu Pani syna jest treść art. 157 K.k., zgodnie z którym:

„Art. 157. § 1. Kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, inny niż określony w art. 156 § 1, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

§ 2. Kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 2 lub 3, jeżeli naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia nie trwał dłużej niż 7 dni, odbywa się z oskarżenia prywatnego, chyba że pokrzywdzonym jest osoba najbliższa zamieszkująca wspólnie ze sprawcą.

§ 5. Jeżeli pokrzywdzonym jest osoba najbliższa, ściganie przestępstwa określonego w § 3 następuje na jej wniosek.”

Nadto wskazać należy na art. 156 K.k., zgodnie z którym:

„Art. 156. § 1. Kto powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci:

1) pozbawienia człowieka wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia,

2) innego ciężkiego kalectwa, ciężkiej choroby nieuleczalnej lub długotrwałej, choroby realnie zagrażającej życiu, trwałej choroby psychicznej, całkowitej albo znacznej trwałej niezdolności do pracy w zawodzie lub trwałego, istotnego zeszpecenia lub zniekształcenia ciała, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest śmierć człowieka, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.”

Zobacz też: Co grozi 11-latkowi za kradzież

Złamanie nosa jako zeszpecenie

W przedmiotowej sprawie należy się zastanowić, czy nie doszło do istotnego zeszpecenia, lecz taka kwalifikacja prawna byłaby dla Pani syna najmniej korzystna, albowiem czyn taki podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Wskazać należy na pogląd, zgodnie z którym „trwałe, istotne zeszpecenie lub zniekształcenie ciała – jako ostatnia postać ciężkiego uszczerbku na zdrowiu odwołuje się do znamion estetycznych. Zeszpecenie ciała polega na wywołaniu zmian zewnętrznych na ciele, które stoją w sprzeczności z powszechnie przyjmowaną estetyką ciała. Zniekształcenie ciała polega natomiast na wywołaniu zmian w anatomicznym jego kształcie (zob. System…, cz. 1, s. 438). Zarówno zeszpecenie, jak i zniekształcenie ciała mają być trwałe lub istotne. Ponadto, jak podkreśla się w literaturze, może ono dotyczyć nie tylko twarzy czy innych odkrytych części ciała. Nie jest również istotne dla kwalifikacji czynu z art. 156 to, czy zniekształcenie lub zeszpecenie dadzą się usunąć w wyniku interwencji chirurgicznej (zob. J. Bafia, K. Mioduski, M. Siewierski, Komentarz…, t. 2, s. 107)” – zob. Szwarczyk Maciej, Michalska-Warias Aneta, Piórkowska-Flieger Joanna, Bojarski Tadeusz (red.), Najnowsze wydanie: Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2007, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis (wydanie II), s. 784.

Przeczytaj też: Pobicie w szkole

Postępowanie z urzędu za złamanie nosa 

Kwalifikacja prawna czynu będzie uzależniona od tego, czy naruszenie czynności narządu ciała trwało 7 dni, czy też nie dłużej niż 7 dni. Wszystko powyższe winno być jednak ustalone w ramach postępowania karnego, albowiem organa ścigania w tego rodzaju sprawach dopuszczają dowód z opinii biegłego, który stwierdzi, czy naruszenie czynności narządu ciała w tym konkretnym przypadku trwało 7 dni, czy też nie. Jeżeli w trakcie postępowania okazałoby się, iż rozstrój trwał dłużej niż 7 dni, wówczas postępowanie karne będzie toczyło się z urzędu.

Zobacz również: Zgłoszenie pobicia bez obdukcji

Postępowanie z oskarżenia prywatnego za złamanie nosa 

Jeżeli biegły ustali, że naruszenie czynności narządu ciała trwało krócej niż 7 dni, wówczas czyn jest ścigany z oskarżenia prywatnego. Wyraźnie podkreślić należy jednak, iż karalność przestępstwa ściganego z oskarżenia prywatnego ustaje z upływem roku od czasu, gdy pokrzywdzony dowiedział się o osobie sprawcy przestępstwa, nie później jednak niż z upływem 3 lat od czasu jego popełnienia.

Pozwoli Pani, iż opiszę postępowanie w sytuacji uznania, iż czyn ścigany jest z oskarżenia prywatnego. W takiej sytuacji akt oskarżenia może ograniczyć się do oznaczenia osoby oskarżonego, zarzucanego mu czynu oraz wskazania dowodów, na których opiera się oskarżenie.

Przeczytaj również: Terminy przedawnienia w Niemczech

Posiedzenie pojednawcze w sprawie o złamanie nosa

Rozprawę główną poprzedza posiedzenie pojednawcze, które prowadzi sędzia. Na wniosek lub za zgodą stron sąd może zamiast posiedzenia pojednawczego wyznaczyć odpowiedni termin dla przeprowadzenia postępowania mediacyjnego. Posiedzenie pojednawcze rozpoczyna się wezwaniem stron do pojednania. W protokole posiedzenia pojednawczego należy w szczególności zaznaczyć stanowisko stron wobec wezwania do pojednania oraz wyniki przeprowadzonego posiedzenia pojednawczego; jeżeli doszło do pojednania, protokół podpisują także strony. Istotnym jest, iż niestawiennictwo oskarżyciela prywatnego i jego pełnomocnika na posiedzenie pojednawcze bez usprawiedliwionej przyczyny uważa się za odstąpienie od oskarżenia; w takim wypadku prowadzący posiedzenie postępowanie umarza. W razie nieusprawiedliwionego niestawiennictwa oskarżonego prowadzący posiedzenie pojednawcze kieruje sprawę na rozprawę główną, a w miarę możności wyznacza od razu jej termin.

W razie niedojścia do pojednania kieruje się sprawę na rozprawę główną, a w miarę możności wyznacza od razu jej termin, chyba że zachodzi potrzeba skierowania sprawy na posiedzenie w celu innego rozstrzygnięcia. W takiej sytuacji strony obecne na posiedzeniu powinny zgłosić wnioski dowodowe.

Porozumienie z poszkodowanym w celu umorzenia postępowania

Zasadnym jest nadto wskazanie na możliwość porozumienia się z kolegą syna, celem umorzenia postępowania. Jeżeli przed rozpoczęciem przewodu sądowego w pierwszej instancji sprawca, który nie był uprzednio skazany za przestępstwo umyślne z użyciem przemocy, pojednał się z pokrzywdzonym, w szczególności w wyniku mediacji i naprawił szkodę lub zadośćuczynił wyrządzonej krzywdzie, umarza się, na wniosek pokrzywdzonego, postępowanie karne o występek zagrożony karą nieprzekraczającą 3 lat pozbawienia wolności, a także o występek przeciwko mieniu zagrożony karą nieprzekraczającą 5 lat pozbawienia wolności, jak również o występek określony w art. 157 § 1. Dla umorzenia postępowania konieczne jest jednak naprawienie szkody i zadośćuczynienie krzywdzie.

Zadośćuczynienie za złamanie nosa

Innymi słowy, gdy np. kolega zechce zadośćuczynienia 10 000 zł to zapłacenie tej kwoty spowoduje, że sprawa zostanie umorzona (zakończona), a kolega syna nie będzie mógł już dochodzić należności na drodze postępowania karnego, jak i sądowego. Jeżeli Pani syn nie wykazuje zachowań demoralizujących, to w mojej ocenie najlepszym rozwiązaniem jest ustalenie w toku postępowania przygotowawczego wysokości odszkodowania (za szkodę) i zadośćuczynienia (za krzywdę) i umorzenie postępowania. W toku postępowania karnego sąd i tak na wniosek poszkodowanego lub z urzędu zasądzi od Pani syna określoną kwotę, a zatem należy dokładnie przemyśleć powyższe rozwiązanie.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny - Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.