Autor: Marek Gola
Wczoraj zostałem zatrzymany i odebrano mi prawo jazdy za jazdę pod wpływem alkoholu. Miałem powyżej 1,5 promila. Wiem, że stracę prawo jazdy na co najmniej 3 lata. Wcześniej nigdy nie byłem karany. Jak wygląda procedura sądowa w sprawie zatrzymania prawa jazdy?
Z treści Pana pytania wynika, że prowadząc pojazd mechaniczny został Pan zatrzymany w stanie nietrzeźwości. Badanie alkomatem wykazało 1,5 promila alkoholu w wydychanym powietrzu. Zastanawia się Pan, jak wygląda procedura sądowa.
Bezspornym jest, iż dopuścił się Pan czynu opisanego w art. 178a § 1 K.k., zgodnie z którym, kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
Zobacz też: Jak sprawdzić czy ktoś ma zabrane prawo jazdy
Od dnia 18 maja 2015 r. polityka państwa w odniesieniu do ww. przestępstw się zaostrzyła. Aktualnie sąd orzeka, na okres nie krótszy niż 3 lata, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa wymienionego w § 1 był w stanie nietrzeźwości.
Przeczytaj też: Zatrzymani za niezapłacony mandat
Dodatkowo w razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a § 1 K.k. sąd orzeka świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 5000 złotych.
Innymi słowy, w chwili obecnej najkrótszy okres zakazu prowadzenia pojazdów to 3 lata, do tego dochodzi świadczenie pieniężne w wysokości co najmniej 5000 zł.
Sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Wymierzając karę, sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego.
Choć szanse na warunkowe umorzenie postępowania, a co za tym idzie na uniknięcie utraty prawa jazdy są znikome to jednak każdy tego rodzaju przypadek wymaga uwagi i oceny pod indywidualnym kątem. Zachodzi pytanie, dlaczego zdecydował się Pan na kierowanie pojazdu? Czy był ku temu jakiś szczególny powód?
Choć bardzo ciężko będzie wywalczyć warunkowe umorzenie postępowania karnego, to jednak na Pana miejscu nie poddawałbym się, chyba że bez żadnych ważnych powodów zasiadł Pan za kierownicą pojazdu mechanicznego. Znam przypadki z praktyki, kiedy sąd warunkowo umarzał postępowanie karne w sytuacji, kiedy kierowca zdecydował się prowadzić pojazd, gdyż wiózł ojca, który miał stadium przedzawałowe, do lekarza; odebrał telefon, że małżonka miała wypadek i zapomniał, że spożywał wcześniej alkohol, itp.
Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Dogłębna analiza doktryny i orzecznictwa w przedmiocie warunkowego umorzenia postępowania karnego, a także stosunek art. 67 § 3 K.k. do art. 42 § 2 K.k. pozwala wyprowadzić poniższe wnioski. Regulacja ta była przedmiotem zainteresowania Sądu Najwyższego, który w postanowieniu z dnia 29 stycznia 2002 r. (sygn. akt I KZP 33/01) stwierdził, iż „zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w sytuacji, w której postępowanie karne zostaje warunkowo umorzone, pozostaje fakultatywny”.
Nie podejmując walki, nie przekona się Pan, czy postępowanie ulegnie warunkowemu umorzeniu czy też nie. Wyraźnie podkreślić należy jednak, iż na Panu będzie spoczywał ciężar wykazania, że sytuacja nadzwyczajna miała miejsce. Innymi słowy, będzie Pan ją musiał udowodnić. Jak pokazuje moja dotychczasowa praktyka zawsze należy zawalczyć.
Jeżeli chodzi o procedurę to w chwili obecnej są dwie możliwości; pierwsza – przesłuchanie przez policję, druga przesłuchanie w prokuraturze.
Jeżeli będzie Pan przesłuchiwany przez policjanta, wówczas zapewne zaproponuje Panu karę i środek karny, który będzie ustalał telefonicznie z prokuratorem prowadzącym sprawę. W razie przesłuchania przez prokuratora takie uzgodnienie nie będzie konieczne, albowiem to on będzie proponował karę. Pan może się na zaproponowaną karę zgodzić lub nie. Jeżeli się Pan zgodzi, wówczas z treści aktu oskarżenia będzie wynikało, że kara jest uzgodniona z Panem stosownie do treści art. 335 § 1 K.k. Sąd może, ale nie musi się zgodzić na zaproponowaną przez prokuratora i zaakceptowaną przez Pana karę. W 90% przypadków sądy jednak nie kwestionują wymiaru i rodzajów kar i środków karnych. Jeżeli sąd zgodzi się na uzgodnione kary i środek karny, wówczas Pana obecność w sądzie nie będzie konieczna. W takiej sytuacji będzie Pan przesłuchiwany tylko raz. Jeżeli zdecydowałby się Pan walczyć o warunkowe umorzenie postępowania karnego, wówczas Pana obecność na posiedzeniu sądu byłaby jak najbardziej zasadna.
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
Zapytaj prawnika
