Emerytura policyjna a skazanie prawomocnym wyrokiem

Prawomocny wyrok jako podstawa odebrania emerytury policjantowi

Niestety, ze względu na konstrukcję przepisu, który stanowi podstawę do odebrania Panu emerytury „policyjnej”, nie ma szans na uniknięcie przewidzianych w nim konsekwencji.

Artykuł 10 ust. 2 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji (j.t. Dz. U. z 2016 r., poz. 708 z późn. zm.) stanowi, że „skazanie emeryta albo rencisty prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne lub przestępstwo skarbowe umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego, popełnione w związku z wykonywaniem czynności służbowych i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, albo za przestępstwo określone w art. 258 Kodeksu karnego lub wobec którego orzeczono prawomocnie środek karny pozbawienia praw publicznych za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe popełnione przed zwolnieniem ze służby, powoduje utratę prawa do zaopatrzenia emerytalnego na podstawie ustawy”.

Zgodnie z dalszymi zapisami cytowanego wyżej przepisu o skazaniu emeryta lub rencisty wyrokiem, o którym mowa wyżej, prezes sądu zawiadamia, w terminie 7 dni od dnia uprawomocnienia się wyroku, organ właściwy w sprawach zaopatrzenia emerytalnego. Wówczas organ stwierdza wygaśnięcie prawa do emerytury.

Jedyną i wyłączną przesłanką utraty prawa do emerytury w tym przypadku jest prawomocne skazanie za przestępstwo umyślne, o którym mowa w przepisie. Nie wymaga się spełnienia dodatkowych przesłanek ani też nie uzależnia utraty prawa do emerytury od odrębnej, uznaniowej decyzji organu rentowego Policji. Jeśli tylko pojawi się taki wyrok, były policjant traci swoje uprawnienia, a organ jedynie ten fakt potwierdza. Nie bada sytuacji materialnej byłego funkcjonariusza. Nie uzależnia jej od dodatkowych okoliczności sprawy itp.

Zobacz też: Czy polska policja może zabrać niemieckie prawo jazdy

Odwołanie po utracie emerytury policyjnej po prawomocnym wyroku

Nie może Pan zatem skutecznie zatrzymać emerytury, bowiem staje się to faktem z chwilą uzyskania prawomocności przez wyrok skazujący, a mieszczący się w dyspozycji przepisu art. 10 ust. 2 ustawy, o której tu mowa. Nie ma zatem możliwości odwołania się od tej sytuacji, która jest wynikiem nie decyzji organu rentowego, a powstałego na skutek wydania skazującego wyroku stanu faktycznego.

Jednak, zgodnie z art. 10 ust. 4 i 5 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji w przypadku, o którym mowa w ust. 2 art. 10 ustawy, emeryt albo rencista nabywa prawo do świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia emerytalnego i rentowych, jeżeli spełnia warunki określone w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przy ustalaniu prawa do świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia emerytalnego i rentowych osoby, o której mowa w ust. 1 lub 2, która osiągnęła wiek emerytalny wynoszący co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, uwzględnia się również okresy pobierania emerytury lub renty inwalidzkiej, jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe ustalone na zasadach określonych w art. 5-7 i 10 ustawy o FUS, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania tych świadczeń.

Niestety, to jedyna na chwilę obecną możliwość otrzymania środków do życia po prawomocnym skazaniu byłego policjanta.

Oczywiście, sam fakt utraty prawa do emerytury jest potwierdzany w drodze decyzji administracyjnej organu rentowego, a ta jest zaskarżalna do sądu okręgowego, o czym strona zawsze jest informowana w decyzji. Jednak w tym konkretnym wypadku kwestią sporną mogłaby być data utraty prawa do emerytury lub zakwalifikowanie przez organ rentowy skazania, jako skazania, które mieści się w dyspozycji art. 10 ust. 2 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji.

Przeczytaj też: Prawo jazdy niemieckie w Polsce

Źródła:

1. Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - Dz.U. 1998 nr 162 poz. 1118
2. Ustawa z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin - Dz.U. 1994 nr 53 poz.214

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.