Zawyżenie wysokości mandatu karnego przez policjanta

Uchylenie mandatu

Jeżeli przyjął Pan mandat, to niestety pole do działania jest znikome. Jeżeli przyjął Pan mandat karny, a więc uznał Pan swoją winę, to w mojej ocenie niniejszej postępowanie nie ma większego sensu. Tak samo jak składanie skarg – albowiem postępowanie w przedmiocie uchylenia mandatu nie prowadzi do przeprowadzenia postępowania dowodowego. Jeżeli miał Pan wątpliwości w zakresie czynu, nie powinien Pan mandatu przyjmować, a sprawa zostałaby skierowana do sądu.

Wskazuję, iż zgodnie z treścią art. 101 § 1 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia „prawomocny mandat karny podlega niezwłocznie uchyleniu, jeżeli grzywnę nałożono za czyn niebędący czynem zabronionym jako wykroczenie albo na osobę, która popełniła czyn zabroniony przed ukończeniem 17 lat, albo gdy ustawa stanowi, że sprawca nie popełnia wykroczenia z przyczyn, o których mowa w art. 15–17 Kodeksu wykroczeń. Uchylenie następuje na wniosek ukaranego, jego przedstawiciela ustawowego lub opiekuna prawnego złożony nie później niż w terminie 7 dni od uprawomocnienia się mandatu lub na wniosek organu, którego funkcjonariusz nałożył grzywnę, albo z urzędu”.

Z uwagi na powyższe, jak Pan widzi, niniejsze postępowanie ma sens jedynie we wskazanych powyżej przypadkach, a szczególnie jeżeli nałożono go za czyn, który nie jest czynem zabronionym. Musiałby Pan więc wykazać – najprościej rzecz ujmując – iż nie popełnił Pan czynów wskazanych w mandacie. Jeżeli nie zgadzał się Pan ze swoim sprawstwem, nie powinien Pan przyjmować mandatu, a sprawa zostałaby skierowana do sądu w celu rozpatrzenia – w zupełnie innej procedurze.

Uchylenie prawomocnego mandatu karnego jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia i szczególną instytucją Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, gdyż dotyczy prawomocnych mandatów karnych, a ponadto – w odróżnieniu od wcześniejszych etapów postępowania mandatowego – jest postępowaniem sądowym (szerzej zob. wyr. TK z 18.05.2004 r., sygn. akt SK 38/03; wyr. TK z 15.07.2014 r., sygn. akt K 23/13).

Przesłanki uchylenia prawomocnego mandatu

Przesłanki uchylenia prawomocnego mandatu karnego są różnego rodzaju, można je podzielić na cztery grupy. Pierwszą grupę tworzą przesłanki związane z niepopełnieniem wykroczenia, wymienione w art. 101 § 1 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Mandat karny podlega uchyleniu, jeżeli zachodzi któraś z niżej wymienionych okoliczności:

1) czyn, za który nałożono grzywnę, nie wyczerpywał ustawowych znamion czynu zabronionego;

2) czyn popełniła osoba, która nie ukończyła 17 lat;

3) nie doszło do popełnienia wykroczenia, gdyż sprawca w czasie czynu działał w warunkach obrony koniecznej (art. 15 K.w.), stanu wyższej konieczności (art. 16 § 1 K.w.) lub niepoczytalności (art. 17 § 1 K.w.).

Mając powyższe na uwadze, podnoszę, iż niniejsze postępowanie zostanie skierowane na skutek Pana odwołania – jednak w mojej ocenie, wobec wskazanego stanu faktycznego i przesłanek do uchylenia mandatu, niniejsze postępowanie nie ma sensu. Jeżeli jednak czuje się Pan pokrzywdzony, proszę złożyć odwołanie od mandatu i opowiedzieć o wszystkim w sądzie.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń - Dz.U. 1971 nr 12 poz. 114
2. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 maja 2004 r., sygn. akt SK 38/03
3. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 lipca 2014 r., sygn. akt K 23/13

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.