Skazanie na 2 lata pozbawienia wolności a opieka nad niepełnosprawnym dzieckiem

Wykonywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego

Podstawa prawna: przepisy Kodeksu karnego (K.k.) oraz Kodeksu karnego wykonawczego (K.k.w).

Na pewno nie jest możliwe wykonywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego. Zgodnie z art. 43la K.k.w.: „Sąd penitencjarny może udzielić skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, jeżeli zostały spełnione łącznie następujące warunki:

1. wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku i 6 miesięcy, a nie zachodzą warunki przewidziane w art. 64 § 2 Kodeksu karnego;
2. jest to wystarczające do osiągnięcia celów kary;
3. skazany posiada określone miejsce stałego pobytu;
4. osoby pełnoletnie zamieszkujące wspólnie ze skazanym wyraziły zgodę, o której mowa w art. 43h § 3;
5. odbywaniu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego nie stoją na przeszkodzie warunki techniczne, o których mowa w art. 43h § 1.

W opisanym przypadku nie jest spełniony pierwszy wymóg, tj. kara orzeczona jest większa aniżeli 1 rok i 6 miesięcy.

Odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności

Istotnie w opisanym przypadku możemy mieć do czynienia z odroczeniem wykonania kary pozbawienia wolności. W artykule 151 § 1 K.k.w. czytamy, że sąd może odroczyć wykonanie kary pozbawienia wolności na okres do roku, jeżeli natychmiastowe wykonanie kary pociągnęłoby dla skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki. W stosunku do skazanej kobiety ciężarnej oraz osoby skazanej samotnie sprawującej opiekę nad dzieckiem sąd może odroczyć wykonanie kary na okres do 3 lat po urodzeniu dziecka. Odraczając wykonanie kary pozbawienia wolności, sąd może zobowiązać skazanego do podjęcia starań o znalezienie pracy zarobkowej, zgłaszania się do wskazanej jednostki Policji w określonych odstępach czasu lub poddania się odpowiedniemu leczeniu lub rehabilitacji, oddziaływaniom terapeutycznym lub uczestnictwu w programach korekcyjno-edukacyjnych.

W posiedzeniu w przedmiocie odroczenia lub przerwy ma prawo wziąć udział prokurator, skazany oraz jego obrońca, a także sądowy kurator zawodowy lub dyrektor zakładu karnego, jeżeli składali wniosek o wydanie postanowienia. Na postanowienie w przedmiocie odroczenia lub przerwy przysługuje zażalenie.

Nadzwyczajne złagodzenie kary

W toku postępowania przed sądem II instancji należałoby z daleko posuniętej ostrożności wnosić o obniżenie wymiaru kary pozbawienia wolności w ramach nadzwyczajnego złagodzenia kary. Zachodzi jednak pytanie, czy są ku temu podstawy.

Nadzwyczajne złagodzenie kary sąd może zastosować w szczególnie uzasadnionych wypadkach, kiedy nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa, w szczególności:

1. jeżeli pokrzywdzony pojednał się ze sprawcą, szkoda została naprawiona albo pokrzywdzony i sprawca uzgodnili sposób naprawienia szkody,
2. ze względu na postawę sprawcy, zwłaszcza gdy czynił starania o naprawienie szkody lub o jej zapobieżenie,
3. jeżeli sprawca przestępstwa nieumyślnego lub jego najbliższy poniósł poważny uszczerbek w związku z popełnionym przestępstwem.

Reasumując, o ile wymiar kary nie zostanie zmniejszony, jedyne, co może mieć miejsce, to czasowe odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny - Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.