Przeszukanie przez policję mieszkania zajmowanego przez kilku lokatorów

Konieczność przeszukania pomieszczeń mieszkania

Niestety jako osoby trzecie, a więc zamieszkujące jedynie z osobą podejrzaną we wspólnej nieruchomości, nie mają Państwo zbyt dużych możliwości na obronę w zakresie konieczności przeszukania pomieszczeń – jednak w zakresie przeszukania, organ przeszukujący ma obowiązek zachować umiar i nie dokonywać przeszukania nadmiernego.

Zgodnie bowiem z art. 219 Kodeksu postępowania karnego:

„§ 1. W celu wykrycia lub zatrzymania albo przymusowego doprowadzenia osoby podejrzanej, a także w celu znalezienia rzeczy mogących stanowić dowód w sprawie lub podlegających zajęciu w postępowaniu karnym, można dokonać przeszukania pomieszczeń i innych miejsc, jeżeli istnieją uzasadnione podstawy do przypuszczenia, że osoba podejrzana lub wymienione rzeczy tam się znajdują.

§ 2. W celu znalezienia rzeczy wymienionych w § 1 i pod warunkiem określonym w tym przepisie oraz z uwzględnieniem zasad i granic określonych w art. 227 można też dokonać przeszukania osoby, jej odzieży i podręcznych przedmiotów”.

Zakres przeszukania

Zaznaczam, iż przeszukanie następuje na postanowienie sądu lub prokuratora, w którym określone jest miejsce przeszukania. Wydając postanowienie, prokurator lub sąd nie będą mieli wiedzy, iż podejrzany zamieszkuje jedynie jeden pokój, dlatego jedyną możliwością dla Państwa jest to wskazanie podczas przeszukania.

Dlatego, jeżeli zdarzy się taka sytuacja, iż zajdzie konieczność przeszukania Państwa nieruchomości, proszę zwrócić uwagę, jaki zakres przeszukania wskazany jest w orzeczeniu – od razu mogą bowiem Państwu zwrócić uwagę policji, która będzie dokonywała czynności, iż podejrzany zajmował w nieruchomości określony pokój.

Europejski Trybunał Praw Człowieka podkreślił, że przy każdej ingerencji w mir domowy poprzez przeszukanie należy ocenić, czy taki środek był odpowiedni i wystarczający, a także czy zachowana została zasada proporcjonalności. Trybunał uznał, że nakaz rewizji, który w większości państw europejskich jest wystawiany przez sędziego, nie może być ogólnikowy, bowiem przeszukanie będzie miało wówczas charakter nieproporcjonalny, co spowoduje naruszenie art. 8 EKPC (wyr. ETPC z 16.12.1997 r. w sprawie Camenzind przeciwko Szwajcarii, skarga Nr 21353/93).

Ponadto nakaz przeszukania nie może być nieokreślony, bowiem wówczas nadmiernie szeroki zakres nakazu przeszukania nie pozwoli uczynić zadość przesłance konieczności podjęcia ingerencji (por. wyr. ETPC z 25.2.2003 r. w sprawie Roemen i Schmit przeciwko Wielkiemu Księstwu Luksemburga, skarga Nr 51772/99, oraz z 7.6.2007 r. w sprawie Mikhail Smirnov przeciwko Rosji, skarga Nr 71362/01).

Dodatkowo ETPC zwrócił uwagę na to, że szczególna ostrożność w zakresie przeprowadzenia przeszukania mieszkania powinna mieć miejsce, gdy zachodzi potrzeba zabezpieczenia dowodu dla potrzeb postępowania karnego u osoby niebędącej stroną tego postępowania (por. także wyr. ETPC: z 28.4.2005 r. w sprawie Buck przeciwko Niemcom, skarga Nr 41604/98; z 30.3.1989 r. w sprawie Chappell przeciwko Wielkiej Brytanii, skarga Nr 10461/83; z 25.2.1993 r. w sprawie Funke przeciwko Francji, skarga Nr 10828/84).

Zgodnie bowiem z art. 227 Kodeksu postępowania karnego przeszukanie lub zatrzymanie rzeczy powinno być dokonane zgodnie z celem tej czynności, z zachowaniem umiaru, oraz w granicach niezbędnych dla osiągnięcia celu tych czynności przy zachowaniu należytej staranności, w poszanowaniu prywatności i godności osób, których ta czynność dotyczy, oraz bez wyrządzania niepotrzebnych szkód i dolegliwości.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego - Dz.U. 1997 nr 89 poz. 555

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.