Oskarżenie o posiadanie marihuany, jak ustalić termin wizyty u terapeuty uzależnień?

Nadzwyczajne złagodzenie kary

To wskazana w piśmie osoba powinna się z Panem kontaktować, jeżeli jednak chce Pan przejąć inicjatywę w sprawie, może Pan zadzwonić do prokuratury lub listownie poprosić o kontakt do wskazanej osoby w celu możliwości porozumienia się z nią. Wskazuję bowiem, iż jeżeli jest to Pana pierwsza karalność, posiada Pan nieposzlakowaną opinię, to podejmowanie inicjatywy i chęć współpracy z prokuratorem, a także chęć podjęcia leczenia lub terapii, może być poczytywana jako środek łagodzący dla Pana.

Wskazuję bowiem, iż zgodnie z treścią art. 60 § 2 Kodeksu karnego (w skrócie K.k.) „Sąd może również zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w szczególnie uzasadnionych wypadkach, kiedy nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa, w szczególności:

1) jeżeli pokrzywdzony pojednał się ze sprawcą, szkoda została naprawiona albo pokrzywdzony i sprawca uzgodnili sposób naprawienia szkody,

2) ze względu na postawę sprawcy, zwłaszcza gdy czynił starania o naprawienie szkody lub o jej zapobieżenie,

3) jeżeli sprawca przestępstwa nieumyślnego lub jego najbliższy poniósł poważny uszczerbek w związku z popełnionym przestępstwem”.

W art. 60 § 2 pkt 2 K.k. wyszczególniony został kolejny przykładowy powód, który może uzasadniać skorzystanie z nadzwyczajnego złagodzenia kary. Jest nim postawa sprawcy, a zwłaszcza czynienie przez niego starań o naprawienie szkody lub o jej zapobieżenie. W tym przypadku chodzi o pozytywnie ocenianą postawę sprawcy, która mogła się zaznaczać zarówno w czasie popełniania przestępstwa, jak i już po jego popełnieniu.

Postawa sprawcy po popełnieniu przestępstwa

Postawa sprawcy musi być tego rodzaju, aby zasługiwał on na nadzwyczajne złagodzenie kary, a więc taka, której naganność jest znacznie niższa niż w typowych przypadkach popełniania przestępstw danego typu, np. sprawca wyjątkowo delikatnie, czy oględnie postępował z ofiarą, nie angażował się zbytnio w czyn, odgrywając rolę marginalną przy zbiorowym popełnianiu przestępstwa, starał się nie dopuścić do powstania określonych szkód czy krzywd, czy też do eskalacji zachowań przestępnych.

Postawa sprawcy zasługująca na pozytywną ocenę przejawiana już po popełnieniu przestępstwa to żal z powodu tego, co się stało, przeproszenie pokrzywdzonego, zainteresowanie się jego losem czy osobiste zatroszczenie się o pokrzywdzonego, podjęcie starań o naprawienie szkody – choć bez skutku pozytywnego, gdyż to nie jest wymagane jako warunek do zastosowania instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary w świetle postanowień art. 60 § 2 pkt 2 K.k. W tym przypadku najważniejsza jest postawa sprawcy świadcząca o braku jego zdemoralizowania czy zdemoralizowaniu w stopniu niewielkim i zdawanie sobie sprawy z naganności postępowania oraz konieczności naprawienia wyrządzonych szkód i krzywd. Taka postawa sprawcy dobrze rokuje na przyszłość i stanowi podstawę, aby przypuszczać, że do osiągnięcia celów kary nie jest potrzebna typowa reakcja karna przewidziana w sankcji, a całkowicie wystarczy orzeczenie kary w jej nadzwyczajnie złagodzonym wymiarze (V. Konarska-Wrzosek, Art. 60 K.k., red. R. Stefański, wyd. 25/V, 2020).

Wobec tego, jeżeli prokurator będzie widział, że żałuje Pan czynu, czyni Pan starania w zakresie podjęcia terapii i leczenia i chce Pan szybko zakończyć postępowanie, może Pan spróbować złożyć wniosek o nadzwyczajne złagodzenie kary. Wobec tego może Pan oczekiwać na kontakt od wskazanego w wezwaniu organu lub może Pan sam zwrócić się do prokuratury o podanie kontaktu do tej osoby albo zrobić wgląd w akta sprawy i uzyskać namiar.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny - Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.