Odebranie listu poleconego z policji za syna przebywającego za granicą, jakie konsekwencje?

Odbiór pisma – prawidłowe doręczenie

Odbiór pisma przez męża niesie za sobą pewne konsekwencje. Podstawę prawną dla przedstawionego zagadnienia stanowią przepisy Kodeksu postępowania karnego. Zgodnie bowiem z treścią art. 132 § 1 „pismo doręcza się adresatowi osobiście”. Dalej ustawodawca w przepisie § 2 stanowi, iż „w razie chwilowej nieobecności adresata w jego mieszkaniu pismo doręcza się dorosłemu domownikowi. W razie nieobecności domownika pismo doręcza się administracji domu, dozorcy domu lub sołtysowi, jeżeli podejmą się oddać pismo adresatowi. Przepis art. 133 § 2 stosuje się odpowiednio”.

Pismo więc zostało prawidłowo doręczone i jest uznawane, iż syn zapoznał się z jego treścią. Zgodnie z tą normą osoba przebywająca za granicą ma obowiązek wskazać adresata do doręczeń w kraju, a w razie braku takiego adresata doręczenia dokonywane są na jej ostatni znany adres lub załączane do akt sprawy ze skutkiem doręczenia. Tymczasem art. 7 i następne Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych daje organom sądowym możliwość przekazywania wezwań w drodze pomocy prawnej przez organy państwa wezwanego, a art. 5 Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej wyraźnie nakazuje dokonywania doręczeń sądowych pomiędzy państwami członkowskim Unii Europejskiej bezpośrednio drogą pocztową.

Syn mieszkający za granicą

W tym świetle oraz wobec brzmienia omawianego wyroku Trybunału w Strasburgu można pokusić się o stwierdzenie, iż brak doręczenia dokumentów procesowych i wezwań na rozprawę osobie mieszkającej w innym państwie europejskim, a z pewnością w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, może prowadzić do naruszenia jej podstawowego prawa do rzetelnego procesu z art. 6 ust. 1 Konwencji. Wynikająca stąd nieobecność strony na rozprawie może stanowić źródło licznych kolejnych naruszeń praw podstawowych w zakresie jej praw do obrony.

Krótko mówiąc – proszę powiadomić policję, iż syn przebywa poza granicami kraju.

Przykłady

Wezwanie jako świadek w sprawie wypadku drogowego

Pan Marek odebrał list polecony za swoją córkę, która mieszka w Niemczech. Pismo okazało się wezwaniem na świadka w sprawie wypadku drogowego, w którym rzekomo uczestniczyła jako piesza podczas pobytu w Polsce. Córka nie miała świadomości o zdarzeniu. Pan Marek poinformował policję, że córka przebywa za granicą i przekazał jej kontakt, co pozwoliło policji skontaktować się z nią bezpośrednio, unikając potencjalnych konsekwencji za niestawienie się.

Wezwanie w sprawie cywilnej dotyczącej sąsiedzkiego sporu

Pani Anna odebrała polecony list za swojego syna, który mieszka we Włoszech. Było to wezwanie na rozprawę w sprawie cywilnej związanej z granicą działek. Syn nie mógł stawić się osobiście, więc Pani Anna poinformowała sąd, że syn mieszka za granicą, a list dotarł do niej jako domownika. Sąd zgodził się na przesłuchanie syna w formie wideokonferencji, co rozwiązało problem jego nieobecności.

Wezwanie na policję w sprawie kradzieży w miejscu pracy

Pan Jan odebrał list za syna, który od kilku lat mieszka w Irlandii. Pismo dotyczyło wezwania na policję w charakterze świadka w sprawie kradzieży w firmie, w której syn pracował przed wyjazdem. Pan Jan niezwłocznie poinformował policję o aktualnym miejscu zamieszkania syna i przekazał jego adres. Dzięki temu syn uniknął kłopotów związanych z nieświadomym zignorowaniem wezwania, a policja przesłała nowe pismo zgodnie z procedurą międzynarodową.

Podsumowanie

Odbiór listu poleconego za osobę przebywającą za granicą może rodzić skutki prawne, w tym uznanie doręczenia za skuteczne. Ważne jest, aby niezwłocznie poinformować organ wystosowujący wezwanie o faktycznym miejscu pobytu adresata, co pozwoli uniknąć problemów związanych z nieobecnością lub niedopełnieniem obowiązków procesowych. Aby skorzystać z naszych usług, opisz swój problem w formularzu pod artykułem.

Oferta porad prawnych

Potrzebujesz pomocy prawnej lub przygotowania pisma? Opisz swój problem w formularzu pod artykułem, a nasi eksperci szybko się z Tobą skontaktują.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego - Dz.U. 1997 nr 89 poz. 555