Autor: Joanna Korzeniewska
Sprawa dotyczy znieważenia policjanta. Dostałem wezwanie na komisariat policji w charakterze podejrzanego w sprawie znieważenia policjantów, tj. o przestępstwo z art. 226 1 K.k. Będąc na imprezie zadzwoniłem na policję zgłosić zdarzenie i wywiązała się dyskusja w której mogłem wypowiedzieć przez telefon obraźliwe słowa… Jak mogę z tej sytuacji wybrnąć, ponosząc najmniejszą z możliwych kar? Proszę o informacje jakie kary grożą za znieważenie policjanta?
Rozumiem, że ta sytuacja jest dla Pana trudna i stresująca. Jest Pan podejrzanym w sprawie, co może wiązać się z pewnymi konsekwencjami. Nie jest to jednakże sytuacja bardzo ciężka, gdyż również i zarzut nie jest jakiś ciężki, choć wiadomo, że lepiej, gdy nie stawia się żadnych zarzutów. Nie będę się odnosić do samej kwestii zasadności zarzutów, gdyż mam za mało informacji w tej kwestii, Pan również. Będę więc jedynie odnosić się do kwestii możliwości prawnych i procesowych działania w takich sytuacjach.
Zgodnie z art. 216 Kodeksu karnego kto znieważa inną osobę, także pod jej nieobecność, podlega grzywnie lub karze ograniczenia wolności, a art. 226 dotyczy znieważenia funkcjonariusza. Wówczas za znieważenie funkcjonariusza grozi kara ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Owo znieważenie odbywa się w związku z pełnieniem służby, tak więc nie chodzi tu o sprawy związane np. z życiem prywatnym. W przypadku znieważenia kara jest większa, także sprawa może zostać wszczęta z urzędu.
Nie wiem, co dokładnie Pan zrobił i czy dopuścił się Pan znieważenia, w jakiej formie, o jakiej treści, a w związku z tym na ile ono było poważne. Na tym etapie jest jeszcze możliwość, że nie zostanie przeciwko Panu skierowany akt oskarżenia, gdyż np. stwierdzą, że Pana zachowanie nie ma znamion czynu zabronionego lub też że jest znikoma społeczna szkodliwość czynu. Nie można tego wykluczyć. Dobrze się jednak przygotować na gorszą ewentualność. W Pana przypadku rozważałabym dwie opcje. Pierwsza z nich to wniosek o warunkowe umorzenie postępowania albo też o dobrowolne poddanie się karze.
Zobacz też: Policjant po służbie
Otóż zgodnie z art. 66 sąd może warunkowo umorzyć postępowanie, jeśli wina społeczna szkodliwość nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste przemawiają za tym, że sprawca nie popełni przestępstwa. Można to uczynić wobec przestępstw zagrożonych karą do 5 lat pozbawienia wolności. Oznacza to w praktyce, że przyznaje się Pan do popełnienia czynu i powinien Pan złożyć w tej sprawie wyjaśnienia, gdyż jeśli sytuacja nie będzie jasna i okoliczności będą budziły wątpliwości, nie będzie to możliwe. Jeśli rzeczywiście doszło do jakiegoś znieważenia i Pan chciałby szybko zakończyć tę sprawę, dobrze byłoby do tego przeprosić owych funkcjonariuszy. To rozwiązanie ma tę zaletę, że wówczas pozostałby Pan osobą niekaraną.
Druga możliwość to dobrowolne poddanie się karze. Można to zrobić do końca przesłuchania oskarżonego na rozprawie głównej. Wówczas składa się wniosek o dobrowolne poddanie się karze i wydanie wyroku skazującego oraz wymierzenie określonej kary – mogłaby to być kara grzywny (w takim przypadku raczej niezbyt wysoka), ograniczenia wolności (to, co jest określane jako prace społeczne) lub kara więzienia w zawieszeniu, również w bardzo niskim wymiarze.
Istnieje duża szansa, że któraś z tych opcji zostałaby uwzględniona, gdyż sądy chętnie z tego korzystają, jako że pozwala to na znaczne przyspieszenie sprawy i jej zakończenie.
Do Pana należy decyzja, z której możliwości chciałby Pan skorzystać. Choć jest duża szansa na uwzględnienie takiego wniosku, nie mogę jednak gwarantować, że Pana wniosek zostałby uwzględniony, gdyż nie można mieć takiej pewności na 100%.
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
Zapytaj prawnika
